Archive Page 2

Το Facebook και μια διασκευή άρθρου αγγλικής εφημερίδας με ελληνικό στίχο

Το λογότυπο του Facebook

Το Facebook είναι ένα κοινωνικό εργαλείο που σας συνδέει με τα άτομα γύρω σας. Λίγη ιστοριούλα: Το Facebook το έκανε, ένας τότε φοιτητής του Harvard, o Mark Zuckerberg και ξεκίνησε να λειτουργεί το Φεβρουάριο του 2004. Αρχικά μπορούσαν να δημιουργήσουν λογαριασμό μόνο οι φοιτητές του Χάρβαρντ, αλλά αργότερα επεκτάθηκε στα φιλικά πανεπιστήμια του (Brown – Rhode Island, Yale – Connecticut, Columbia – New York, Princeton – New Jersey, Cornell – New York, Dartmouth – New Hampshire). Μετά αφού υπήρχε προοπτική, το κοινωνικό εργαλείο επεκτάθηκε σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου και αφού είπανε να μην είναι ψευτοελιτιστές, σήμερα το facebook μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον οποιοδήποτε, αρκεί να είναι άνω των 13 ετών.

Σύμφωνα με τις στατιστικές χρήσης του ιδίου του κοινωνικού εργαλείου, έχει σήμερα πάνω από 70 εκατομμύρια εγγεγραμμένους χρήστες, είναι 5ο σε κυκλοφορία site στο διαδίκτυο, 2ο σε κυκλοφορία site κοινωνικής δικτύωσης και 1o σε ανταλλαγή φωτογραφιών (εμείς χρησιμοποιούμε αυτό που θα αγοράσει η Microsoft).

Σίγουρα, αν όχι οι ίδιοι, πολλοί γνωστοί σας, έχουν λογαριασμό στο facebook. Ποιος όμως διαβάζει τους όρους χρήσης και τη λεγόμενη πολιτική ιδιωτικότητας όταν εγγράφεται σε αυτό το κοινωνικό εργαλείο; Ή σε οποιαδήποτε υπηρεσία του ίντερνετ; Και γιατί να διαβάσει αυτά τα μακρυνάρια; Σπίτι θα χτίσουμε; Συνήθως όμως είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τους όρους και τις πολιτικές πριν γραφτούμε. Μεταφέρω μερικά αποσπάσματα από την πολιτική του facebook μεταφράζοντας ελεύθερα:

When you use Facebook, you may set up your personal profile, form relationships, send messages, perform searches and queries, form groups, set up events, add applications, and transmit information through various channels. We collect this information so that we can provide you the service and offer personalized features.

Όταν χρησιμοποιείτε το Facebook, ορίζετε το προσωπικό σας προφίλ, δημιουργείτε σχέσεις, στέλνετε μηνύματα, κάνετε αναζητήσεις, δημιουργείτε ομάδες, προσθέτετε εφαρμογές και παρέχετε πληροφορίες μέσα από διάφορα κανάλια. Συγκεντρώνουμε αυτές τις πληροφορίες για να σας παρέχουμε προσωπικοποιημένο περιεχόμενο.

Δηλαδή αν ψάξω εγώ τον Τάκη Ξιφία, μπορεί να δω διαφήμιση αργότερα: Ξιφίας, 3.5 ευρώ το κιλό.

When you update information, we usually keep a backup copy of the prior version for a reasonable period of time to enable reversion to the prior version of that information.

Όταν ανανεώνετε τις πληροφορίες, συνήθως κρατούμε ένα αντίγραφο ασφαλείας της προηγούμενης έκδοσης για μία ικανή χρονική περίοδο ώστε να επιτρέπουμε την επανάκληση της προηγούμενης έκδοσης της πληροφορίας.

Εν ολίγοις δε σβήνεται συχνά (ή εύκολα) κάτι από τους server του facebook, ακόμη και αν το σβήσετε εσείς από το χώρο σας. Για αυτό το λόγο είναι προτεινόμενη αναζήτηση σχετικά ψηλά στο google το «how to remove facebook profile«. Γιατί ακόμη και αν «απενεργοποιηθεί» κάποιο προφίλ από τον δημιουργό του, μπορεί να το επαναφέρει με ένα απλό login και μια επιβεβαίωση από email. Προφανώς, αυτό απασχόλησε κάποιους και κοίταξαν πως να το εξαφανίσουν τελείως. Πλέον μετά από απαίτηση του κοινού, μπορεί κάποιος να διαγράψει τελείως το προφίλ του.

Although we allow you to set privacy options that limit access to your pages, please be aware that no security measures are perfect or impenetrable. We cannot control the actions of other Users with whom you may choose to share your pages and information. Therefore, we cannot and do not guarantee that User Content you post on the Site will not be viewed by unauthorized persons. We are not responsible for circumvention of any privacy settings or security measures contained on the Site. You understand and acknowledge that, even after removal, copies of User Content may remain viewable in cached and archived pages or if other Users have copied or stored your User Content.

Αν και επιτρέπουμε να καθορίσετε τις ρυθμίσεις ιδιωτικότητας που περιορίζουν την πρόσβαση στις σελίδες σας, παρακαλούμε να έχετε γνώση του ότι δεν υπάρχουν τέλεια και απροσπέλαστα μέτρα ασφάλειας. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη δράση άλλων Χρηστών με τους οποίους ενδεχομένως να επιλέξετε να μοιραστείτε τις σελίδες σας και τις πληροφορίες σας. Κατά συνέπεια, δεν μπορούμε και δεν εγγυώμαστε ότι το Περιεχόμενο Χρήστη που αναρτάτε στην Ιστοσελίδα δε θα γίνει θέα από άτομα που δε θα έχουν εξουσιοδότηση για αυτό. Δεν είμαστε υπεύθυνοι για καταστρατήγηση ρυθμίσεων ιδιωτικότητας ή μέτρων ασφάλειας που ενσωματώνονται στην Ιστοσελίδα. Αντιλαμβάνεστε και αποδέχετε ότι, ακόμη και μετά τη διαγραφή, αντίγραφα του Περιεχομένου του Χρήστη μπορεί να είναι προσβάσιμα από αποθηκευμένες σελίδες ή αν άλλοι χρήστες έχουν αποθηκεύσει το δικό σας Περιεχόμενο Χρήστη.

Είναι εν μέρει λογικά όσα αναφέρονται εδώ. Δεν μπορώ να σου εγγυηθώ ότι αυτός που βλέπει το προφίλ σου, στο οποίο του έχεις δώσει πρόσβαση, δε θα πάει να δείξει στη θεία σου τις φωτογραφίες που σε εβγαλε ο kyuss αφού είχες πιει 200 μπύρες και έχεις ξεράσματα στο αυτί σου (και ανέβασες στο Facebook για πλάκα). Κακά παιδιά υπάρχουν και εκτός ίντερνετς. Επίσης δεν μπορούν να εγγυηθούν ότι δε κλέψουν κάποιου φίλου σας το λάπτοπ, στο οποίο έχει αποθηκευμένο τον κωδικό του login στο Facebook και δε θα δουν οι κλέφτες του προφίλ σας. Το ότι δεν είναι υπεύθυνοι όμως οι κατασκευαστές της Ιστοσελίδας για «καταστρατήγηση μέτρων ασφάλειας» είναι λογικό; Μπορεί να πει κανείς ότι είναι έτσι, γιατί είναι δωρεάν η υπηρεσία που παρέχεται και δεν παρέχεται επομένως καμία εγγύηση. Στο κάτω κάτω όμως, δεν μιλάμε για ένα δωρεάν τέτρις που κατεβάσαμε από το ίντερνετς, οπότε και άμα δε δουλεύει μετά από ένα φορμάτ δε θα ζητήσουμε και τα ρέστα από τον κατασκευαστή. Έχουμε με ένα κοινωνικό εργαλείο που αποθηκεύει (και δύσκολα σβήνει) προσωπικές πληροφορίες.

Facebook may also collect information about you from other sources, such as newspapers, blogs, instant messaging services, and other users of the Facebook service through the operation of the service (e.g., photo tags) in order to provide you with more useful information and a more personalized experience.

Το Facebook μπορεί επίσης να συλλέξει πληροφορίες σχετικά με εσάς από άλλες πηγές, όπως εφημερίδες, blog, υπηρεσίες αποστολής άμεσων μηνυμάτων και άλλους χρήστες της υπηρεσίας του Facebook, μέσα από τη λειτουργία αυτής (για παράδειγμα μέσω tags φωτογραφιών), ώστε να παρέχουμε σε σας περισσότερο χρήσιμες πληροφορίες και περισσότερο προσωπικοποιημένη εμπειρία [χρήσης].

Αν εγώ είμαι ο Τάκης Αντεμπαγιόρ και γράψει για μένα η εφημερίδα ότι δάγκωσα έναν σκύλο, το Facebook μπορεί να βρει αυτή την πληροφορία, γιατί πολύ απλά θα ψάχνει και αλλού για μένα. Τόσους πόρους πια για προσωπικοποιημένο περιεχόμενο; Τόσους.

By using Facebook, you are consenting to have your personal data transferred to and processed in the United States.

Με τη χρήση του Facebook, επιτρέπετε να αφήσετε τα προσωπικά σας δεδομένα να μεταφερθούν και να επεξεργαστούν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτό συμβαίνει πολύ απλά επειδή οι server του Facebook βρίσκονται στις ΗΠΑ και υπό τους νόμους αυτής της χώρας πρέπει να λειτουργούν. Επιπλέον (θεωρητικά πάντα, γιατί υπάρχουν και μυστικές υπηρεσίες – αλλά δεν είμαστε τόσο πια σπουδαίοι), τα δεδομένα που αποθηκεύουν δε γίνεται να έχουν ληφθεί για πολίτη άλλης χώρας χωρίς τη συγκατάθεσή του. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι το μέρος, σε αντίθεση με αυτούς που θα σκεφτούν ότι «η Αμερική φταίει για όλα», το πρόβλημα είναι τα «προσωπικά δεδομένα» και η άγνοια της νομοθεσίας της χώρας. Και ακόμη και αν δεν υπάρχει πρόβλημα, το ξέρει αυτό όποιος επιφορτώνει πληροφορίες; Εγώ λέω όχι, γιατί δεν έχουμε μάθει να είμαστε επιφυλακτικοί με τα δεδομένα μας στο ίντερνετ (εκτός και αν παίζουν λεφτά, οπότε ο Έλληνας το φοβάται το απτό).

Generally, you may opt out of such emails [here], though Facebook reserves the right to send you notices about your account even if you opt out of all voluntary email notifications.

Γενικά, μπορείτε να ζητήσετε να μη σας στέλνονται email [εδώ – λινκ], αλλά το Facebook διατηρεί το δικαίωμα να σας ενημερώνει για τον λογαριασμό σας ακόμη και αν διαγραφείτε από όλες τις προαιρετικές ειδοποιήσεις email.

Ακόμη και αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε το facebook, αλλά δε θέλετε email από αυτό, θα πρέπει να τα ανεχτείτε.

We may be required to disclose user information pursuant to lawful requests […]. We do not reveal information until we have a good faith belief that an information request by law enforcement or private litigants meets applicable legal standards. Additionally, we may share account or other information when we believe it is necessary to comply with law, to protect our interests or property, to prevent fraud or other illegal activity perpetrated through the Facebook service or using the Facebook name, or to prevent imminent bodily harm. This may include sharing information with other companies, lawyers, agents or government agencies.

Μπορεί να χρειαστεί να παρέχουμε πληροφορίες χρήστη σύμφωνα με νομικά αιτήματα […]. Δεν παρέχουμε πληροφορίες αν δεν έχουμε καλή πίστη ότι η αίτηση επί της πληροφορίας από τους εφαρμόζοντες το νόμο ή τυχόν διάδικους, αναταποκρίνεται σε εφαρμόσιμα νομικά δεδομένα. Επιπλέον, μπορεί να παρέχουμε πληροφορίες για έναν λογαριασμό ή άλλες πληροφορίες όταν πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να λειτουργήσουμε νόμιμα, να προστατέψουμε τα ενδιαφέροντά μας και την ιδιοκτησία μας, να αποτρέψουμε απάτη ή άλλη παράνομη δραστηριότητα που διαπράττεται μέσω της υπηρεσίας του Facebook ή μέσω του ονόματος Facebook, ή για να αποτρέψουμε αναπόφευκτες σωματικές βλάβες. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την παροχή πληροφοριών σε άλλες εταιρίες, δικηγόρους, παράγοντες ή κρατικές υπηρεσίες.

Εντάξει, ο διάολος έχει πολλά ποδάρια και για να υπερασπιστούν την υπηρεσιά καλό είναι να φυλάγονται. Αλλά παραείναι γενικοί οι ορισμοί. Ή μπορεί να γενικευτούν διάφορα από κάποιον law enforcer.

Παρακάτω υπάρχει και η υποπαράγραφος για το Third Party Advertising όπου αναφέρονται τα συνήθη που βρίσκει κανείς σε όλες τις διαφημίσεις που παρέχονται. Αυτά ίσως κάποια άλλη φορά σε πιο γενικό πλαίσιο.

Πάντως είναι ένα πάρα πολύ καλογραμμένο Privacy Policy, αντιπροσωπευτικό του μεγέθους του κοινωνικού εργαλείου. Και όταν λέμε καλογραμμένο, εξυπηρετεί καλά τα συμφέροντα με κόστος κοντά στο ελάχιστο δυνατό.

Πριν κλείσω να αναφέρω ότι γυναίκα από το Τέξας πρόσφατα μήνυσε το Facebook και το Blockbuster από όπου νοίκιαζε DVD επειδή, το τελευταίο, δημοσιοποιούσε όπως λέει πληροφορίες για τις δραστηριότητές της στο κατάστημα, μέσω του Facebook.

You know guys… I’ve learnt something today: Γενικά οι δωρεάν υπηρεσίες στο διαδίκτυο, για μένα, μπορεί να είναι μία εκ των δύο παροιμιών για το δωρεάν: Της μίας που λέει ότι «το τσάμπα είναι 100% κέρδος» και της άλλης που λέει πως «μόνο το τυρί στη φάκα είναι δωρεάν«. Η πρώτη παροιμία ισχύει στις GNU εφαρμογές (οι οποίες είναι «free» as in «free speech«, αλλά και «free» as in «free beer» στο σύνολο των περιπτώσεων). Η δεύτερη παροιμία καθιερώθηκε πλήρως ως κανόνας (χωρίς να υποκύπτω σε αφέλειες, ενθουσιασμούς και βιασύνες) τώρα τελευταία όταν ένας φίλος, μου είπε να είμαι επιφυλακτικός στις δωρεάν υπηρεσίες που μου παρέχονται στο ίντερνετ, αφού του είπα πως μπορώ να δω φωτογραφίες που υποτίθεται είναι private σε flickr και myspace, αρκεί να έχω το URL τους. Πώς θα το βρω θα μου πείτε; Θα μου το δώσει κάποιος. Η πληροφορία υπάρχει όπως και πάντα υπάρχουν καλοθελητές και κουτσομπόληδες.

Και ένα μίνι disclaimer: Τα επίμαχα σημεία του privacy policy του Facebook λήφθηκαν ως επί το πλείστον από αυτά που ανέφερε και η Guardian στο σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε τη μέρα των γενεθλίων του Χρήστου, εντούτοις η κρίση επί αυτών είναι αυθεντική.
Advertisement

Αγαπητοί μου φίλοι…

…άλλαξα το theme για να υποστηρίζει αυτό το σπουδαίο πράμα δεξιά που δείχνει τις φωτογραφίες από το flickr… Μα δεν είναι σπουδαίο; Μετά δεν έβρισκα τη φωτογραφία με το καλό κοριτσάκι που ουρεί όρθια, αλλά τη βρήκα με τη βοήθεια του ίντερνετς. Δεν είναι και στην καλύτερη ανάλυση, αλλά στο μέλλον θα τη βρω και θα τη βελτιώσω [ελπίζω]. Λοιπόν! Τώρα που έγιναν όλες αυτές οι πανέμορφες αλλαγές [και αν δεν έχει κανείς αντίρρηση πάνω σε αυτές και δεν επιθυμεί το προηγούμενο ή κάτι άλλο], γράψτε και κάτι. Τόσοι είμαστε! Ε!

Τι να πω…

Τι να πω για τον κόσμο; Τι να πω για τις μυριάδες εικόνες που με βομβαρδίζουν καθημερινά και μου θυμίζουν κακόγουστο αστείο; Πεζοδρόμια, δρόμοι, αυτοκίνητα, καφετέριες τίγκα στον κόσμο, κυριλέ, δήθεν, σαπίλα παντού. Τι να πω… Σαπίλα και εδώ. Οι κινηματογραφικές αίθουσες στο 10ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ σχεδόν γεμάτες, σχεδόν σε κάθε προβολή που πήγα. Τα δύο άκρα που συνυπάρχουν, στην ίδια (βρωμο)πόλη. Πώς γίνεται; Τι να πω… Παρκάρουν όπως-όπως πάνω στην διάβαση για τα αναπηρικά καροτσάκια και μετά τραβάνε στον Τορνέ; Είναι δυνατόν; Μπα. Μάλλον στο Κίτσ-εν Μπαρ. Τι να πω… Πλήρης σύγχιση. Και του χρόνου; Μπορεί… Κάπου αλλού; Ως πότε πια εδώ; Το 10ο Φεστιβάλ Ακραίων Αντιθέσεων έφτασε στο τέλος του και άντε να βγάλεις άκρη. Τι είδαμε; Τι κερδίσαμε; Αφού πάλι χάσαμε. Τι να πω… Ας είναι καλά αυτοί που ονειρεύονται. Δύσκολα τα πράματα. Τι να πω…

sunset
Η Δύση του Φεστιβάλ. Κάπως έτσι είναι και αυτή που τράβηξε ο μέγας Joe Berlinger. Εις το επανειδείν.

 

Είναι γεγονός!

babel_cover

Υπάρχει Ελπίδα;

Το Νιου Τζέρσι έγινε σήμερα η πρώτη Πολιτεία των ΗΠΑ που κατήργησε τη θανατική ποινή μετά την επαναφορά της από το Ανώτατο Δικαστήριο το 1976. Τα μέλη της πολιτειακής Βουλής, που ελέγχεται από τους Δημοκρατικούς, υιοθέτησαν, με ψήφους 44 υπέρ έναντι 36 κατά, ένα νομοσχέδιο με το οποίο καταργείται η θανατική ποινή και αντικαθίσταται από ισόβια κάθειρξη χωρίς δικαίωμα έφεσης. Το νομοσχέδιο αυτό είχε εγκριθεί την Δευτέρα από την τοπική Γερουσία και το μέτρο θα πρέπει να υπογραφεί από τον κυβερνήτη Τζον Κόρζιν ώστε να αποκτήσει ισχύ νόμου. Η τελευταία εκτέλεση στο Νιου Τζέρσι έγινε το 1963.

http://news.ert.gr/c/12/362157.asp

Μπερδεύτηκα!

Το βλέπω λοιπόν και διαβάζω τον τίτλο 5-6 φορές για να καταλάβω. Άντι να αλλάξει όνομα [sic]…

Ορίστε μας…

Άλλη μια ωραία ιδέα που πρόλαβε και υλοποίησε κάποιος άλλος ή μήπως ευκαιρία να δοκιμαστεί η ιδέα μας εκ του ασφαλούς; videodelivery2.jpg

Επαίτειος

Κάθε περιοδικός ερχομός μιας συγκεκριμένης ημερομηνίας, που συνδέεται με κάποιο συγκεκριμένο γεγονός,  μας δίνει την ευκαιρία να αναπολήσουμε το παρελθόν, να αναλογιστούμε το παρόν και να οραματιστούμε το μέλλον, συναρτήσει του ίδιου του γεγονότος. Μέσα σε 8 χρόνια έγιναν ταυτόχρονα πάρα πολλά αλλά και τίποτα απολύτως. Εξαρτάται από την οπτική γωνία και την απόσταση της παρατήρησης. Η ανάγκη για επικοινωνία είναι μια επιδημία που εξαπλώνεται ραγδαία και με κάθε δυνατό τρόπο. Το παρόν post δεν γράφτηκε, με αφορμή τα όγδοα γενέθλια του #utopia, γιατί το blog είχε αρχίσει να αραχνιάζει αλλά κυρίως για να θυμηθούμε όλους αυτούς που πέρασαν κατά καιρούς από τα μέρη μας και έκτοτε δεν ξαναφάνηκαν. Αυτούς με τους οποίους χαθήκαμε και αυτούς που χάθηκαν για πάντα. Εις το επανειδείν…

Αποσύνθεση!!!!

Κάπως έτσι έχει πάει εννιά το βράδυ, το τηλέφωνο δεν χτυπάει και αρχίζεις να το παίρνεις απόφαση. Άλλο ένα Σαββάτο μέσα, ε σιγά έχει γίνει συνήθεια πλέον. Είναι τόσο δύσκολο σε μία χαοτική πόλη πέντε εκατομμυρίων κατοίκων να βρείς κάποιoν να περάσεις δύο τρείς ώρες μαζί; Από ότι φαίνεται ναι! Οπότε πάλι μπροστά στον υπολογιστή θα περάσεις το βράδι σου, μιλώντας με ανθρώπους που δεν έχεις δέι ποτέ και πολύ πιθανό να μην δεις ούτε στο μέλλον. Κάνεις φίλους στο Myspase, λες κάνα thanks, σου λένε και σένα κανένα και ο »υγιής» αυτός τρόπος επικοινωνίας συνεχίζεται ασταμάτητα. Τι έχουμε πάθει σήμερα οι άνθρωποι άραγε, τι φταίει, τι πάει στραβά? Φυσικά δεν περιμένω απάντηση στα ερωτήματα αυτά, απλά τα αραδιάζω εκεί περά για να στέκονται ξεκρέμαστα! Πάει και αυτή η μπίρα, τελείωσε, άδειασε! Κάπως έτσι πιστεύω πως είμαστε σήμερα, άδεια τενεκεδάκια, φλέβες χωρίς αίμα μέσα τους, υπόνομοι χωρίς βρωμιές, αλλά για μισό λεπτό…ναι ναι καλά βλέπω κάποιος μου έκανε comment και καποιος request, αχ τρέχω να δω, υπάρχει τελικά επαφή με τον έξω κόσμο, ή μήπως όχι?

Ημερολόγιο Θητείας (1)

logo

8/8/2006:001

Η αποφράδα ημέρα της κατάταξης. Ο φίλος μου ο Χρήστος μού είπε πως άπαξ και περάσει η πρώτη μέρα στον στρατό είναι σαν να έχει περάσει και η μισή σου θητεία. Ή, τουλάχιστον, αυτό κατάλαβα εγώ. Ίδωμεν.

 

9/8/2006:002

Ταξιδάκι στη Θεσσαλονίκη. Προορισμός: 424 ΓΣΝΕ. Το ματωμένο ταξίδι. Η μύτη μου ξερνάει περίπου μισό λίτρο αίμα. Με βλέπω να ξανακάνω το ταξιδάκι σύντομα. Σήμερα με κούρεψαν με το στανιό. Θαρρώ πως για πρώτη φορά στη ζωή μου υπακούω σε διαταγή με τέτοιο αντίκτυπο πάνω μου. Αλλά όπως λέγαμε και πριν μια βδομάδα στο Καλαμίτσι, σμπούτσας!

 

10/8/2006:003

Κατά το γνωστό ρητό υπάρχει και το άλλο, που λέει ότι στο στρατό το μεγάλο βύσμα τρώει το μικρό. Πρώτη φορά βρίσκω πιο ενδιαφέρον τον χτύπο των δεικτών του ρολογιού από τους ήχους που με περιτριγυρίζουν. Κάθε χτύπος είναι μαγικός, μιας και συρρικνώνει τον χρόνο. Το πιο γλυκό νανούρισμα. Καληνύχτα.

 

12/8/2006:005

Η ελευθερία, εκτός από κάτι το ρευστό ως έννοια, είναι, όπως όλα, και κάτι το υποκειμενικό. Μπορεί να είσαι ελεύθερος να μιλήσεις αλλά ταυτοχρόνως να παραμένεις δέσμιος σε μια σταθερή τροχιά γύρω από ένα άστρο. «Τα πάντα ρει», πίστευε ο Ηράκλειτος. Η εσωτερική γαλήνη και η ισορροπία βρίσκουν πάντα τον δρόμο τους. Όταν η αλλαγή γίνει συνήθεια, εκπληρώνεται ένας κύριος στόχος του ανθρώπου. Από κει και πέρα μένουν μονάχα τα δευτερόλεπτα. Ο κόσμος αλλάζει διαρκώς. Η προσαρμογή είναι μονόδρομος.

 

14/8/2006:007

Marchtill you die! Εξοντωτική η σημερινή πρόβα για την παρέλαση του Σαββάτου. Γνωστές διαταγές όπως «πάρε», «πέσε» κ.τλ. δεν αποφεύχθηκαν ούτε αυτήν τη φορά. Η εξουσία διαφθείρει και, σε απόλυτο βαθμό, καλύπτει κάθε πτυχή της ανθρώπινης προσωπικότητας. Τα πάντα φαίνεται πως θα γίνουν με τον δύσκολο τρόπο.

 

15/8/2006:008

Όντας θέσει αντικοινωνικός και όχι φύσει (όπως μου είπαν κάποτε), μπορώ να πω ότι έχω κάνει μερικούς νέους φίλους εδώ πέρα. Σε πέντε λεπτά όλοι έξω για αναφορά. Φτου.

 

16/8/2006:009

Με την πρώτη ευκαιρία, οι νέοι μάχιμοι στρατιώτες του έθνους σωριάζονται με μιας και καπνίζουν σαν τα συντρίμμια αεροπορικής επίθεσης.

 

18/8/2006:011

Στα παιδικά μου χρόνια, το κατ’ εξοχήν αγορίστικο παιδικό παιχνίδι ήταν τα στρατιωτάκια. Ακίνητα και από πλαστικό, εξέφραζαν την τόλμη και το θάρρος που όλοι οι πιτσιρικάδες ζήλευαν. Αυτό που τα βοηθούσε να στέκονται έτσι αγέρωχα και αποφασιστικά ήταν ένας ευμεγέθης πάτος σε οβάλ σχήμα. Ο ξάδερφός μου, όταν ήταν μικρός, συνήθιζε να κόβει τους πάτους από τα στρατιωτάκια του γιατί, προφανώς, τους θεωρούσε κάτι το αφύσικο. Τότε ήταν που αποκαλύπτονταν όλη η αλήθεια για το ποιόν του κάθε στρατιώτη. Εκείνο το οβάλ κομμάτι πλαστικού εκπροσωπούσε όλα όσα εκφράζει το στρατιωτικό ιδεώδες. Τον πάτο της κοινωνίας.

 

19/8/2006:012

Σήμερα ήταν μια ξεχωριστή μέρα. Όχι επειδή «ορκίστηκα» ως Έλληνας φαντάρος αλλά κυρίως επειδή το στρατόπεδο, το οποίο με «φιλοξενεί» τις τελευταίες 11 ημέρες, γέμισε ζωή και χρώμα. Όπως ο καμβάς που αποκτά τις ιδιότητες ενός έργου τέχνης, έτσι και το απρόσωπο, γκρίζο στρατόπεδο πλημμύρισε από ζωηρά χρώματα κάθε λογής και μετατράπηκε σε ένα ελπιδοφόρο κολάζ για όλους μας. Η αριθμητική υπεροχή των επισκεπτών απέδειξε ότι το στρατιωτικό ιδεώδες αποτελεί κοινωνική μειοψηφία. Άραγε, αν εξαφανίζονταν τα γαλόνια και ξηλώνονταν οι στολές, θα είχαμε αληθινή δημοκρατία ή θα επικρατούσε το απόλυτο χάος; Μήπως, τελικά, οι δύο έννοιες ταυτίζονται;

Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτα…

Μία εκ των γκαντεμιών Παρελθόν:

  • Βλάβη φρένων άμα τη επιστροφεί εκ Μαρμαρά.
  • Σπάσιμο τζαμιού στα χέρια.
  • Αναχώρηση για Ποσείδι, βλάβη ηλεκτρικών αυτοκινήτου, επιστροφή Θεσσαλονίκη με Interamerican, επισκευή αξίας 70 ευρώ, 2η αναχώρηση μετά από καθυστέρηση εξίμιση ωρών.
  • Άφιξη Ποσείδι, βροχή.
  • Επόμενη ημέρα Ποσείδι, βροχή.
  • Επιστροφή την τρίτη ημέρα (κατά τας γραφάς) για Θεσσαλονίκη.

Παρόν:

  • Το σχεδιάγραμμα του ατυχήματος στην Καλλιθ�α. Σύγκρουση αυτοκινήτου στην Καλλιθέα με ντόπιο κύριο ους εξέρχετο εξ αριστερής κάθετης οδού χωρίς προτεραιότητα και χωρίς διάθεση να σταματήσει βλέποντας το κόκκινο πολύπαθο αυτοκίνητο να τον πλησιάζει πατώντας κόρνα και φρένο.
  • Άφιξη τροχαίας, απειλή αφαίρεσης πινακίδων και προστίμου 500 ευρώ στον kay λόγω απουσίας του ασφαλιστικού στο αυτοκίνητο (το ασφαλιστικό έπειτα από πιέσεις στους τροχονόμους εστάλη με fax στο τοπικό αστυνομικό τμήμα και έγινε δεκτό).
  • Καθυστέρηση μιάμισης ώρας για λήψη στοιχείων και λοιπά. Ακρόαση και μαρτυρία ψωλιών ολκής από την πλευρά του υπευθύνου για το ατύχημα, ντόπιου κυρίου.
  • Είσοδος στο φαινομενικά όχι σοβαρά πληγέν κόκκινo Alfa Romeo. Διαπίστωση ζημιάς στη ρόδα η οποία δέχθηκε το χτύπημα – έλεγχος πορείας μέσω τιμονιού ανεπαρκής.
  • Επιστροφή Θεσσαλονίκη με μέγιστη ταχύτητα 60 km/h.

Μέλλον:

  • Αναμονή αποζημιώσεων και περαιτέρω κούρασης από τις ασφαλιστικές.
  • Αναμονή εκτίμησης αποτελεσμάτων που ενδεχομένως θα προκύψουν από τις ψωλιές του υπευθύνου ντόπιου κυρίου.
  • Αναμονή κατάκτησης του κόσμου (της ατυχίας).

some words

Αυτός ο κόσμος, που αναβοσβήνει πάνω από τα κεφάλια μας σαν χαλασμένο αριστερό φλας από τριαξονικό στην εθνική οδό Cape Fear – Sunny Beach (19o Χλμ), είναι τόσο μεγάλος και παράξενος όσο το παλιό μου νηπιαγωγείο (ή κάθε νηπιαγωγείο).Γι’ αυτό έχουν βάλει κάγκελα γύρω γύρω ώστε ακόμη και αν βρεις το δρόμο να μην μπορείς να φύγεις πολύ εύκολα και όταν μαλώνεις με τα άλλα παιδιά να κάθεσαι σε μία γωνία και να περιμένεις τη δασκάλα να σου φέρει καμία σοκολάτα (που συνήθως σερβίρεται πακέτο με καμία μαλακία) μέχρι να ρθουν να σε πάρουνε.
Αυτός ο ίδιος κόσμος που ξεφουσκώνει μπροστά στα μάτια μας ενώ ακόμη χάνουμε 4 – 3 και έχουν μείνει άλλα δέκα λεπτά και είναι αργά και θα φωνάζει η γιαγιά του Νώντα, «αφού είπαμε όχι βολίδες» και μέχρι να βγεις από το σπίτι την άλλη μέρα το πρωί πηγαίνουν τα παιδιά σου σχολείο και επιπλέον η ήττα με ένα γκολ διαφορά δεν είναι και τόσο άσχημα αν συνυπολογίσεις τις ιδιάζουσες… και αναλογιστείς τα…
Σ’ αυτόν τον κόσμο που τραβάω τις αναλογίες από τα αυτιά για να βάλω τις 99 λέξεις που ξέρω σε άλλη σειρά για να σημαίνουν κάτι διαφορετικό και σχετικό ταυτόχρονα (;) και να δημιουργήσω την εντύπωση ότι προσπαθώ να πω κάτι (τυπική part-time ενασχόληση μέσου ινδοευρωπαίου προς ανάλωση χρόνου) υπάρχει και ένας ηλεκτρονικός τόπος που τώρα πια εκφράζοντας την καθαρά υποκειμενική μου άποψη (επειδή όλοι εμείς που έχουμε για μητέρα το κύτταρο και πατέρα το πρωτόπλασμα μπορούμε και έχουμε καθαρά υποκειμενικές απόψεις) έχει γίνει για ορισμένους κάτι ανάμεσα σε πατρικό σπίτι και τόπος του εγκλήματος ή ίσως πατρικό έγκλημα και τόπος οικείας.
Εεε.. με γεια το blog!

Φυζάκια Και Φωλαράκια Στην Ερωτοσπηλιά Του Πόρτο Ράφτη!

Και αφού λοιπόν μάζεψα τους τελευταίους συνταξιδώτες απο την Εθνική Άμυνα για την σημερινή εξώρμηση στο Πόρτο Ράφτη το τάξίδι ξεκίνησε! Τα γνωστά παράπονα του τύπου »απο τι δρόμους μας πας τώρα, βγες σε κάνα κεντρικό να τρέξουμε ή άλλαξε μουσική γιατι θα κοιμηθούμε» ξεκίνησαν νωρίς αλλά ευτυχώς τελέιωσαν και νωρίς! Και ενώ το ταξίδι κυλούσε ομαλά (ακούγωντας τους παλιούς αγαπημένους Bush) έπεφτε και κάνα καντύλι στους Ωτινανισταί οδηγούς που συναντούσαμε στο διάβα μας! Περνάμε το Μαρκόπουλο και μια έκφραση ευχαρίστησης σχηματίστηκε στα πρόσωπα όλων, ξάφνου λίγο πριν την τελική ευθεία τα αυτία όλων κρεμάσανε λόγω της ουράς χιλιομέτρου σίγουρα που είχε για τον προορισμό μας. Ως γνωστοί ντράιβερς όμως κάναμε αναστροφή και βρήκαμε ένα δρομάκι που οδήγησε τελικώς λουκούμι στην Ερωτοσπηλιά! (Παρότι φτάσαμε άκουσα και παράπονα για το σημείο παρκαρίσματος, ηταν λιγάκι μακρία είπανε). Σκάμε μύτι το λοιπόν στην παραλία τέσσερεις βέροι Σερραίοι και ψάχνουμε που να απλώσουμε τις κορμάρες μας, ως γνήσιοι χαρταετοί βρήκαμε το πιο στρατηγικό σημείο, απο όπου μπορούσες να σκανάρεις το μεγαλύτερο μέρος της παραλίας! Στην διάρκεια παραμονής μας στην παραλία είχαμε την τιμή να θαυμάσουμε το »Εννιαράκι»(που χωρίς γυαλιά και με βρεγμένα μαλλιά έγινε τελικά επταράκι), το »Γύψο»(το καλύτερο μωρό ίσως), το »Μπαλέτο»(φωνή κορμάρα που λένε), το »Τόπλες»(που έβγαζε και έβαζε το πάνω μέρος απο το μαγιό ανά τριάντα δεύτερα), το »Μικρό»(το οποίο συνοδευόταν απο τον μπαμπά ως ένα σημείο και μετά απο τον νονό της ίσως) κατά την πορεία προς την είσοδό μας εις την θάλασσα σκανάραμε και μερικες άλλες αξιόλογες φιγούρες! Φυσικά ως χαρταετοί δεν κάναμε τίποτα με καμιά τους! Με τα λίγα και με τα πολλά η ώρα πέρασε και έπεσε η ιδέα της φυγής μας απο την κατα τα άλλα ευχάριστη παραλία. Ο γυρισμός ηταν καπως μουντός, αφού η κούραση έκανε την εμφάνισή της και κανένας δεν είχε διάθεση για συζήτηση. Κάπως έτσι λοιπόν κύλισε η σημερινή μας μέρα και βένει προς το τέλος της!

Κάφρος ή Κάγκουρας ή Λοβερμάνος ή….?

Μετά απο μερικές αποτυχημένες προσπάθειες και πεσμένο η αληθεια είναι το ηθικό κατέληξα στο συμπέρασμα οτι δεν ξέρω τι θέλουν πραγματικά οι γυναίκες ή πως θέλουν να τις πλησιάσεις. Νομιζω οτι τα προσπάθησα όλα ή αν όχι όλα σχεδόν όλα, αποτέλεσμα? Άλλο ένα καλοκαίρι μπακούρι του κερατά. Σήμερα άκουσα και το άλλο, απο άτομο βέβαια που μιλάει εκ του ασφαλούς, αφού έχει χρόνια σχεση, »ε, εσύ περνας καλά με τους φίλους σου»! Και δεν λέω καλά περνάω με τα »μούτρα» αλλά όσο να ναι, κάπου κάπου έχεις ανάγκη απο μία σχέση, και αυτόν τον καιρό είμαι σε αυτή την φάση! Χεχε! Τι λέτε θα κάτσει τίποτα άμεσα? Αποτελέσματα θα ανακοινωθουν στο τέλος του καλοκαιριού!

Υ.Γ. Συμβουλές του τύπου δεν προσπαθείς και πολύ ή ρίξε λίγο τα στάνταρτς σου δεν γίνονται δεκτές!

Τέλος Εποχής

Μιας και σήμερα είναι η τελευταία ημέρα της πρώτης μου ευρυζωνικής σύνδεσης στο διαδίκτυο, είπα να δω πόσα δεδομένα ήρθαν και έφυγαν από το PC μου. Κοιτώ το log του router και τι να δω; Received: 2143244729 bytes (μεταφράζεται σε 2.1 terrabytes! περίπου) μέσα σε πέντε μήνες. Sent: 737752589 bytes (738 GB περίπου). Με γραμμή ISDΝ και δεδομένου ότι δεν θα ήμουν διαρκώς online, θα μου έπαιρνε χρόνια ολόκληρα για να κατεβάσω τόσο πράμα… Οπότε, με καθαρά computer freak λογική, είναι σαν να έκανα ένα πελώριο άλμα στο χρόνο! Ξεγέλασα τα δευτερόλεπτα και ξεγλύστρισα αναμεσά τους σαν το χέλι. Ναι, αλλά για να δω/ακούσω όλα αυτά τα δεδομένα θα μου πάρει επίσης μερικά χρόνια, ίσως και περισσότερα. Ο φαύλος κύκλος της υπερσυγκέντρωσης δεδομένων μόλις ξεκίνησε. Καλά (μας) ξεμπερδέματα.