Αυτές είναι κυρίες και κύριοι δύο φωτογραφίες από το τραπέζι παρέας νεαρών στο κέντρο της πόλης των Σερρών ανήμερα Μ. Παρασκευής. Μόνο ντροπή και αηδία μου έρχεται βλέποντάς τες. Είναι δυνατόν; Δεν υπάρχει ούτε ιερό ούτε όσιο στην σημερινή κοινωνία; Που βαδίζει η νεολαία μας; Τέτοια γεγονότα μου προκαλούν θλίψη και με οδηγούν σε απόγνωση. Κρίμα, κρίμα και πάλι κριμα. Ντροπή σας!
UTOPIANS 
Ποιο βρίσκεται το ιερό και το όσιο φίλε μου; Επειδή εσύ γιορτάζεις κάτι την α’ ή τη β’ μέρα, νομίζεις ότι πρέπει και όλοι οι άλλοι να συμμερίζονται τις απόψεις σου; Θέλω να σε δω κάποια στιγμή να κάνεις με το ζόρι κάτι που σου επιβάλλουν οι γύρω σου και να ακούσω τους πύρινους λόγους σου περί ελευθερίας κτλ. Και αν κάποτε πέσει φωτιά, θα είναι κανένας κεραυνός, από τον οποίο μόνο αλεξικέραυνο θα σε σώσει… να προσέχεις λοιπόν και να ντρέπεσαι ο ίδιος όσο θέλεις!
Χαχαχα! Μάλλον παρέλειψα να αναφέρω ότι ήμουν και γω ένας από την παρέα των νεαρών που σαβούριασαν τα όμορφα κρεατικά. Με το ζόρι δεν αναγκάζουμε να κάνει κανένας και τίποτα όπως δεν κάνουμε και μεις. Το κείμενο είχε φυσικά μια αυτοσαρκαστική χροιά, η οποία δεν πολυπέρασε προς τα έξω, οι utopians ξέρουν. Να σαι καλά πάντως!
Γιατί δε με είπατε κι εμένα βε; Κωλόπαιδα.
Γιατί είσαι ξενέρωτος και δεν τρως κρέας!